Sytuacja normalna: wszystko faulowane.
Średniozaawansowanym uczniom hiszpańskiego idea SNAFU nie jest obca.
Nauczyłeś się hiszpańskiego na tyle, że możesz naprawdę zaangażować się w autentyczne hiszpańskie materiały.
Na przykład możesz całkowicie pochłonąć wspaniałą hiszpańską książkę, film lub piosenkę.
Ale potem wszystko się rozpada.
Wpadasz na jakiś język, którego nie rozumiesz i nagle jesteś całkowicie zagubiony.
Starajmy się, jak tylko możemy, prawie nieuniknione jest, że pojawi się SNAFU lub dwa, które spowolnią nas w naszej dążeniu do nauki hiszpańskiego.
Przybijanie czasów czasowników i zapamiętywanie słownictwa to najłatwiejsza część. Jednak gdy robimy postępy, ten złożony język przedstawia nam pewne trudne niuanse.
Ogólnie rzecz biorąc, wyzwania te wynikają z faktu, że angielski nie ma bezpośredniego odpowiednika dla jakiejkolwiek kłopotliwej koncepcji, z którą się zmagasz.
Oto 4 typowe pułapki dla średniozaawansowanych uczących się hiszpańskiego, gdy przeszli od podstaw na głębsze, ciemniejsze terytorium hiszpańskie.
.
Spis treści
4 typowe SNAFU dla średnio zaawansowanych uczniów hiszpańskiego
Zanim przejdziesz dalej, opowiem Ci o miejscu, w którym będziesz mógł zobaczyć w akcji wszystkie informacje zawarte w tym poście: preply.
preply wykorzystuje autentyczne nagrania wideo — takie jak teledyski, zwiastuny filmów, wiadomości i inspirujące przemówienia — i przekształca je w spersonalizowane lekcje nauki języków.
Możesz wypróbować preply za darmo przez 2 tygodnie. Kliknij tutaj, aby sprawdzić stronę lub pobrać aplikacja na iOS lub Aplikacja na Androida.
Natywna treść preply pomoże Ci szybko opuścić poziom średniozaawansowany. Wypróbuj za darmo i przekonaj się sam!
A teraz spójrzmy na nasze SNAFU!
1. Ser kontra Estar
Angielski ma tylko jedną formę czasownika „być”, ale w hiszpańskim używa się dwóch czasowników w zależności od znaczenia. Rodowitym Anglikom może być trudno rozdzielić te dwie koncepcje na odrębne czasowniki i przyswoić sobie, kiedy użyć każdego z nich.
Frustrujące w przypadku gwoździowania ser kontra estar jest to, że zawsze wydają się istnieć wyjątki od zasad. Ale ogólnie możemy powiedzieć, że ser jest używany z podstawowymi cechami, a estar jest używany w stanach przejściowych.
Na przykład: La mujer es triste oznaczałoby, że kobieta jest smutną, depresyjną kobietą; to jest w jej naturze.
Z kolei La mujer está triste sugeruje, że kobieta jest obecnie smutna z powodu okoliczności.
Ser
Ser służy do:
Charakterystyka fizyczna
El es alto. [He is tall.]
Nieodłączne cechy
Somos simpáticos [We are kind.]
Przedstawianie siebie i innych
Soja Maria. [I am María.]
Zawód
El es medico. [He’s a doctor.]
Narodowość
Soy de los Estados Unidos; Soja estadoundense. [I am from the United States; I am American.]
Godzina, dzień i data
Syn las 2; Hoy es miércoles; Hoy es 27 de febrero. [It is 2 o’ clock; Today is Wednesday; Today is the 27th of February.]
Posiadanie
¿De quién es el bolígrafo? [To whom does this pen belong?]
Miejsce wydarzeń (rzeczowniki niematerialne)
La reunión es en la sala de abajo. [The meeting is in the room downstairs.]
Estar
Estar jest używany do:
Stany emocjonalne, które mogą się zmieniać
Kansada z Estoi. [I am tired.]
Przedstawiamy czas teraźniejszy progresywny
Estoy coiendo; Estás leyendo [I am eating; You are reading]
Położenie geograficzne lub fizyczne
¿Dónde está Juan? Está en el supermercado. [Where is Juan? He is in the supermarket.]
Wyrażanie warunku lub stanu
¿Cómo está la pizza? Está muy rica. [How is the pizza? It’s delicious.]
Oczywiście łatwo jest wymienić zasady, ale trudniej je zinternalizować. Jak większość rzeczy w życiu, praktyka czyni mistrza (lub przynajmniej płynność).
2. Preterite kontra niedoskonałe
Hiszpański ma dwa czasy wyrażające przeszłość, podczas gdy angielski ma tylko jeden odpowiednik.
Czas preteritowy jest używany do opisania zakończonych czynności z ostatecznym początkiem i końcem. Niedoskonały jest używany do opisania działań nawykowych, działań, które nie mają określonego punktu końcowego i podstawowych informacji o przeszłości.
Przy próbie konceptualizacji tych dwóch czasów pomocne może być zobrazowanie etapu sztuki. Niedoskonały byłby użyty do opisania tła i scenerii. Preterite będzie używany do opisania działań bohaterów w miarę rozwoju sztuki.
Oto przykład, który używa obu czasów:
Ayer alquien tocó el timbre mientras yo hablaba por teléfono. [Yesterday someone rang the doorbell while I was talking on the phone.]
W tym zdaniu działaniem w określonym momencie było dzwonek do drzwi. Podstawowe informacje, dla których nie mamy dokładnych ram czasowych, to rozmowa przez telefon. Pomocną wskazówką jest luźne tłumaczenie niedoskonałego czasu na angielski za pomocą „było”, tak jak w powyższym przykładzie. Preterite nie może być przetłumaczone jako takie.
Niedokonany jest również używany najczęściej z niektórymi czasownikami „czującymi”, takimi jak querer lub sentir, nawet jeśli mówimy o działaniu z przeszłości. Na przykład, nawet gdy wspominamy ayer [yesterday]co wyraźnie się skończyło w momencie przemówienia, hiszpański nadal wymaga od nas używania niedoskonałych w zdaniach, takich jak ayer tenía mucha hambre [yesterday I was really hungry] lub ayer quería ir al parque [yesterday I wanted to go to the park.]
Wielu uczniów potyka się, ponieważ zakładają, że jakakolwiek informacja z określonym punktem końcowym musi być aktualna. Na przykład, jeśli w dzieciństwie lubiłem żelkowate robaki, ale teraz nie mogę ich znieść, logicznie rzecz biorąc, musiał istnieć punkt końcowy dla tego słodkiego powinowactwa, a uczniowie mogą błędnie umieścić czasownik „gustar” [like] w preterycie zamiast w niedoskonałym.
Dzięki praktyce i wielu próbom i błędom (oraz korektom ze strony cierpliwych nauczycieli lub rodzimych przyjaciół) uczniowie średniozaawansowani szybko zaczynają rozumieć, które czasowniki są najbardziej odpowiednie w jakich czasach i które ramy czasowe dyktują użycie niedoskonałego lub preterytu.
Pamiętaj, że ze względu na niuanse języka czasami można użyć obu czasów. Najczęściej jednak jest taki, który pasuje lepiej.
3. Por kontra Para
Hiszpański ma dwa sposoby reprezentowania „za”, podczas gdy angielski ma tylko jeden. Różnice w użyciu są ponownie bardzo zniuansowane, a to potykają wielu uczniów nawet na późniejszych etapach biegłości.
Para
Para to termin, który można najdokładniej przetłumaczyć na angielskie „dla”.
Estas galletas syn para la enfermera. [These cookies are for the nurse.]
Bardzo często para jest również używana do wprowadzenia zdania podrzędnego, gdzie w języku angielskim użylibyśmy to-bezokolicznika.
Estoy aquí para llevarte a la escuela. [I’m here to bring you to school.]
Para może również wskazywać miejsce docelowe.
Me voy para España. [I’m heading off to Spain.]
Por
Por ma ogromną liczbę znaczeń. Jego angielskie odpowiedniki obejmują między innymi: za, przez, przez, przez, czasy, w imieniu, za i wzdłuż.
Niektóre typowe zastosowania i znaczenia:
Mówiąc dziękuję
Gracias por la comida. [Thanks for the food.]
Giełdy
Te doy diez dolares por esta camiseta. [I’ll give you ten dollars for this shirt.]
Matematyka
Tres por dos son seis. [Three times two is six.]
Przechodzenie przez miejsca
Tenemos que pasar por el túnel para llegar al otro lado. [We must cross through the tunnel to get to the other side.]
Długość czasu
Viví en México por tres anos. [I lived in Mexico for three years.]
Częstotliwość
Miro la televisión una hora por día. [I watch television one hour a day.]
Na korzyść
Voy a votar por el candidato nuevo. [I’m going to vote for the new candidate.]
Środki komunikacji lub transportu
Andar por bicicleta [go by bike]; hablar por telefono [Talk on the phone.]
Przyczyna
Yo te dejé por llamarme fea. [I broke up with you because you called me ugly.]
Konstrukcje pasywne
El edificio fue construido por el arquitecto Ximenez. [The building was constructed by the architect Ximenez.]
Por pojawia się również w wielu wyrażeniach idiomatycznych, takich jak por eso [because of that…] lub por allí [around there].
4. Tryb łączący
Tryb łączący to nastrój gramatyczny, a nie czas, używany do wyrażania niepewności, subiektywności lub rzeczy sprzecznych z faktami.
W przeciwieństwie do czasów, które opisują ramy czasowe działań, nastroje odzwierciedlają to, jak mówca myśli o działaniu.
Możesz luźno myśleć o trybie łączącym jako abstrakcyjnym i upartym, a nastrój oznajmujący (nastrój, który studiowałeś do tej pory i główny nastrój, który mamy w języku angielskim) jako konkretny i oparty na faktach.
Tryb łączący prawie nie istnieje już w języku angielskim, więc trudno jest podać przykłady, co sprawia, że pojęcie trybu łączącego jest jeszcze bardziej abstrakcyjne do uchwycenia. Jest to jednak niezwykle powszechna forma w języku hiszpańskim, dlatego ważne jest, aby dowiedzieć się, jak i kiedy jej używać.
Niepewność/Wątpliwość
Kiedy istnieją wątpliwości co do tego, co zostało powiedziane, używamy trybu łączącego.
Dudo que el sepa hablar muy bien en español. [I doubt he knows how to speak Spanish very well.]
Brak estoy segura de que ella venga. [I’m not sure she’s coming.]
Subiektywność
Kiedy zdanie, o którym mowa, zawiera czasowniki lub wyrażenia, takie jak chcieć, mieć nadzieję, jest ważne, dobre, złe — wszystko subiektywne w oczach mówiącego — język hiszpański wymaga formy łączącej.
Quiero que mis padres me dejen en paz. [I want my parents to leave me alone.]
Es Importante que estudies. [It’s important that you study.]
Wbrew faktowi
Kiedy opisujemy rzeczy, które nie są prawdziwe, używamy trybu łączącego.
No es que ella se comporte mal, solo que no me cae demasiado bien. [It’s not that she behaves badly, it’s just that I don’t like her all that much.]
W tym przypadku to nieprawda, że zachowuje się źle. Gdyby tak było, użylibyśmy orientacyjnego nastroju.
Należy pamiętać, że tryb łączący jest używany tylko wtedy, gdy podmiot zdania różni się od podmiotu wykonującego inny czasownik.
Na przykład „chcę, żebyś przyszedł zjeść obiad”, przyjęłoby tryb łączący, ale „chcę zjeść obiad” przyjęłoby bezokolicznik, tak jak w języku angielskim.
Quiero que vengas a cenar. [Subjunctive]
Quiero cenar. [Infinitive]
Tryb łączący jest również używany w wielu innych przypadkach, z których każdy jest bardziej skomplikowany od drugiego.
Jest używany w niektórych wyrażeniach idiomatycznych, takich jak o sea [or rather].
Jest używany do opisania kogoś lub czegoś, o czym nie jesteśmy pewni, że istnieje, na przykład buscamos una chica que tenga pelo largo, [We’re looking for a girl with long hair]. Jeśli nie mamy na myśli dokładnie, kim jest ta dziewczyna, ale raczej szukamy dziewczyny, która pasuje do rachunku, musimy użyć trybu łączącego, ponieważ istnieje pewien poziom niepewności, czy ją znajdziemy.
Tryb łączący pojawia się również po pewnych wyrażeniach czasu, takich jak ante de que, después de que, hasta que, mientras que…[before, after, until, while…]
Na szczęście dla uczniów, tryb łączący jest prawie zawsze wprowadzany przez spójnik koordynacyjny que. To jak migające światło: jeśli widzisz que, postępuj ostrożnie, ponieważ istnieje szansa, że będziesz musiał włączyć tryb łączący.
Te cztery konstrukcje są jednymi z najbardziej zagmatwanych w języku hiszpańskim, ale na szczęście, z wystarczającą ilością czasu i praktyki, nawet pozornie niemożliwe staje się możliwe!
.